Dobre złe wieści

Dwie wiadomości są i jedna jest dobra, a druga zła. dobra to taka, że w czasie pamiętnych improwizacji z Madziarami mikrofon był włączony. Zła to taka, że wyłączony był mikser na drugim końcu kabla mikrofonowego.

Z jednej strony to dobrze, bo wybór nagrań do pierwszej części retransmisji we Wszystko Jest Folkiem poszedł szybko. Nie trzeba było wybierać w godzinach nagrań jamowania.

Z drugiej strony to tyż dobrze. Granie, z którego nagrań nie ma jest lepsze o jakość wyobraźni słuchającego opowieści o graniu. Zawsze się zastanawiałem, ile w opowieściach Kotuli o występach zaprzedanych diabłu skrzypków, które miały kończyć się zbiorowym transem i orgiami nie tyle koloryzowania, bo Kotuli wierzymy jak Ewangelistom, co nie, ale prawdy o muzyce tych ludzi. Czym była ta muzyka, bo ludzie przecież równie dobrze mogli odpływać w zaduchu, tańcząc przy rytmicznym, brzydkim rzępoleniu. Coś mi mówi, że jednak nie, ale granie z Madziarami na zawsze pozostanie w tej kategorii, co potańcówki ze skrzypkami Kotuli, w kategorii muzyki wyobrażonej, najlepszej, jaka może być.