Słabo im płacą? Niech znajdą lepszą pracę. Czyli ksiądz Stryczek.

Szlachetna paczka jest cudna. Pomysł prosty i genialny zarazem, dzięki któremu udział w charytatywnej akcji przestał być anonimowym gestem. Siła Paczki polega na tym, że między potrzebującą rodziną, a ludźmi, którzy paczkę przygotowuje wytwarza się, zapośredniczona, bo zapośredniczona, ale jednak więź. Obie strony dostają coś o wiele cenniejszego niż sama paczka.
Dlatego też ksiądz Jacek Stryczek, który za Paczką stoi, zawsze ma i będzie miał u mnie ciepłe miejsce w serduszku i zwyczajową flaszkę. Gdyby była okazja, flaszkę wręczam mu od razu. I przy jej opróżnianiu mógłbym do księdza Stryczka mówić i mówić i mówić...

Bo niestety, ostatnio jak ksiądz Stryczek się odzywa, to cudzołoży straszne głupoty.

Poza prowadzeniem Paczki (które jest super i mucha nie siada) ksiądz prowadzi rekolekcje dla biznesmenów, na których uczy, że fajnie, jak ludzie są bogaci. No bo fajnie, kto się nie zgodzi? Kłopot w tym, że przebywanie z przedsiębiorcami wyraźnie księdzu szkodzi. I tak pytany w wywiadzie o pracowników fundacji Wiosna zatrudnionych na śmieciówkach ksiądz mówi, że to spoko, bo:

,,Uważam, że bezpieczeństwo nie jest najważniejszym warunkiem pracy. Ponieważ jak ktoś zatrudnia pracownika, to nie po to, żeby on się czuł bezpieczny, tylko żeby realizował cel organizacji, do której został przyjęty".

Słyszeli? Żadne tam bezpieczeństwo. Arbeit, arbeit, nieroby. I, jakkolwiek argumenty ad personam są be, to w tym przypadku trudno mi nie pomyśleć, że wolałbym, żeby w ustach księdza takie słowa się nie pojawiły. Nie tylko dlatego, że ksiądz bezpieczeństwo socjalne ma zapewnione do emerytury i samiuśkiej śmierci.

Albo urocze wypowiedzi księdza o sprzątaczkach, że ,,praca sprzątaczki jest z natury mało płatna". Znaczy, było to tak, szóstego stworzył Pan Bóg człowieka, siódmego dnia odpoczywał, a ósmego powiedział do Adama: ,,Sprzątaczce mało płać". Na szczęście ksiądz znajduje na to radę: trzeba znaleźć lepszą pracę. Zrobić sobie okres przejściowy na dostosowanie się do jej wymogów i zarabiać tyle, ile się chce. Proste? Proste. Oczyma wyobraźni widzę księdza Stryczka, jak mówi pewnego upalnego lipcowego dnia do Marii Antoniny: ,,Nie mają chleba? Niech znajdą lepiej płatną pracę". Albo stającego przed Pałacem Zimowym i wołającego: ,,Tawariszczi! Sdiełajtie okres przejściowy! Dostosujcie się do wymogów rynku pracy"!

I tak na razie to tylko zabawne przykłady na przenikanie neolibernalnego mambodżambo do języka normalnych ludzi. Ale jedna cytata mię zadumała autentycznie i zajęłą mi mózg na dłużej. Pisze ksiądz:

,,O tym czytamy w przypowieści o siewcy. Że nie wystarczy, że ktoś się stara, ale musi mu wyjść! Powinien mieć dobre owoce!" Dalej jest o tym, że ,,całe pokolenie jest demoralizowane, które nie jest w stanie znaleźć pracy, bo tym ludziom przez lata nie chciało się nic dobrego robić!", ale to zostawmy. Podumajmy o owocach.

W pierwszym rzędzie smutno mi się zrobiło, bo większość moich działań to działania z natury (co najmniej jak płaca sprzątaczki) bezowocne. Albo takie, co do których nie wiadomo, czy jakieś owoce z tego są albo kiedykolwiek będą. Jak zmierzyć owoce przetłumaczenia ukraińskiego wiersza? No wygląda to trochę marnie. Miałżebym być loserem nie tylko na tym, ale i na tamtym świecie?
Ale w ogóle zrobiło mi się smutno, bo do tej pory wydawało mi się, że Ewangelia niesie dobre wiadomości przede wszystkim dla ludzi, z których ten świat żadnych owoców nie ma. Jak to szło? Cisi, ubodzy w duchu, ci, którzy płaczą... Jakie owoce daje cichość? Albo jakie owoce mogą być z płaczu? Z bycia prześladowanym? Albo wreszcie - jakie są owoce łaknienia i pragnienia sprawiedliwości, gdy żadnej sprawiedliwości na tym świecie łaknący nie znajdą?
Osiem błogosławieństw jest też o tym, że klęska nie jest klęską. To jest stanięcie po stronie przegranych.

Głównie o tym mówiłbym do księdza Stryczka, gdybym mu tę flaszkę kiedyś postawił.