Synagoga, czyli a nie mówiłem?

Przed lekturą zadaj sobie, szanowny Czytelniku, pytanie: komu dałbyś 300 tysięcy złotych?

Po lekturze dyskusji Kolbuszowskiego Magla z polskimi Żydami fejsbukowymi mówię, że mówiłem. W dyskusji pojawiło się parę wątków, które przewidziałem. Między innymi ten, że tak mała społeczność, jak polscy Żydzi nie są w stanie utrzymać wszystkich pożydowskich zabytków. Nie zajmą się ,,każdą mykwą, synagogą i domem rabina''. Nic dziwnego, jak pisałem, obiektów pożydowskich w Polsce jest dużo. W samym naszym powiecie jest synagoga, a także cmentarze w Raniżowie, Kolbuszowej i Majdanie Królewskim. Tę liczę można pomnożyć przez liczbę powiatów w Polsce i trochę dodać, bo były miejsca, gdzie więcej zostało. Więcej obiektów i czasami bardziej cennych. Kolbuszowska synagoga nie jest w skali polskiej obiektem wyjątkowym. Jest bezcenna z perspektywy kolbuszowskiej, z perspektywy ogólnopolskiej nie jest szczególnie wartościowa. A takie właśnie obiekty polscy Żydzi starają się ratować, jak na przykład synagoga w Przysusze - starsza i lepiej zachowana. Na ratowanie takich obiektów potrzebne są pieniądze. W niechęci do przekazania kolbuszowianom synagogi za darmo nie ma nic dziwnego ani nagannego. Z naszego punktu widzenia decyzja jest niewygodna, ale z punktu widzenia społeczności polskich Żydów - racjonalna.
Oczywiście, w kolbuszowskiej świadomości zostanie z tego wszystkiego tylko przekonanie, że Żydom zależy tylko na pieniądzach, nie na historii. I wynikające z tego przekonania przeświadczenie, że z synagogą można nic nie robić i zachować dobre samopoczucie.